tahaKubat

"Aklım karıştı; Saçlarına. Her bir düğüme fısıldadım sevdiğimi..." STK

"İçimi dökeceğim onlarca insan olacağına, içimi yeşerten bir sen olsan; her şey daha güzel olabilirdi." STK

Gitti, giderken içimdeki sevinci de aldı beraberinde. Son kez sarılamadan, kokusunu ciğerlerim tadamadan gitti. Her gelişin bir de dönüşü varmış meğer, ben bunu onun boşluğunu tadınca öğrendim. İçim yandı günlerce, belki çıkıp gelir diye bekledim. Ne yazık ki gittiği gibi gelmesini bilmedi. Bilmezdim yarım bırakmaya, canımı böyle yakmaya meraklı olduğunu. Hep kalır sandım ben, geceler boyu sırıtmayı özledim sensizken. Sessiz sessiz ağlamaktansa, gülüşümü gizlemeyi yeğlerdim. Yol göstermek benim işim değildi bugüne kadar, gelir diye beklemek değildi hevesim. Gitti, giderken hayallerimizi bıraktı bana. Şu büyütmeye zaman bulamadığımız, ufacık kalmış hayallerimizi. Döndüm, deliye döndüm sayesinde. Hiçbir geleni beğenmeyen, annesinden sadece o kırmızı arabayı isteyen çocuklara döndüm. Hayattan zevk, yaptıklarımdan tat alamaz oldum. Ona seni seviyorum demeyi, başını omzuma koymasını, o halde herkese yukarıdan bakmayı özledim. Tek telaşımdı hediye seçmek, daha ilk günden yıldönümü düşüne

Birinin içinde kopan fırtınaları sadece esintiyle ifade edebilmesi, duyguların dilden üstün olduğunun en büyük göstergesidir. Hissettiklerini kendisinin bile anlamaması bu zamana kadar kişiye anlatılmamasındandır, çünkü anlatmak için yeterli tanım asla yapılamamıştır. Biz çoğu zaman duygularımızın taştığını hissederiz, bir yerlere veya birilerine aktarmak için çeşitli yollara başvururuz. Yazmak gibi, konuşmak gibi, çizmek gibi... Ve nihayet durulduğumuzu hissettiğimizde döner bakarız yaptıklarımıza. Çoğu zaman geçmişine bakar insan, ve onları yaşayanın kendisi olduğuna inanamaz bile. Biz sevmek uğruna çok şeyimizi feda ederiz, sevdiğimiz için onurumuzu çiğner, asla'larımızı sileriz. En kötü sonun ayrı kalmak olduğunu sanarız, ki bana kalırsa en büyük yanılgımızdır bu. En kötü son kavuşmaktır, kavuşulamayan kişiye duyulan özlemin sevgiye kattığı değer; kavuşmayla son bulur. Heyecan biter, sahip olmanın verdiği rahatlama vardır içte. Sonunda inat edecek, peşten koşulacak bir ş