Herkes öğrencilik dönemini yaşamıştır şu hayatta, ve herkes elbet bir dersten nefret etmiştir.
Bu bir ders ilkokulda kolay gelir çocuğa ve genellikle de matematiktir. Sayılar toplanır çarpılır ve işin en kolay kısımları çocuk tarafından kolayca yapılır.
Derken liseye geçilir, hani şu herkesin bahsettiği su gibi geçen yıllar... İlk gününün bile yıllarca anlatılacağı ancak yaşarken anlaşılamayacağı altın değerinde yıllar. Matematik demiştik, ilk yazılılara kadar çok güzeldir lise.
Herkes aynı puanlarla gelmiştir ve birbirlerine alışırlar. Bahsedilen ilk yazılılardan matematik gelir geçer, öğrenci ilkokul toplama işlemlerinde kullandıkları sayılardan birini görür not kağıdında, en üstte.
Yıkılır, suç atacak birilerini arar. Öğretmenine atmak istese sınıfta daha iyi alanları düşünür, kendisine atamaz çünkü çok güvenir zekasına. Derse atar suçu ve matematikten nefret eder. Bu kendine çok güvenen öğrenci nedense matematiği hiç beceremez.
Ben bu öğrencilerden Taha Kubat, bugün bulunduğum yerden baktığımda gerçekten gülüyorum kendime. Başta suç atmak için öğretmen arayan ben, bugün bildiğim her şeyi öğretmenlerime borçluyum. Bana matematik hakkında kötü olmadığımı düşündüren, en büyük güveni veren ve takip ettiği her dakikası için teşekkür etmem gereken bir öğretmenim var bugün, Yasemin Hocam...
Ben ki bu bloga asla kişisel yazı ya da bildiri yazmayan biriyim, Yasemin Hocamın hayatımı değiştirdiğini bilerek yazıyorum bugün.
Kendisinin doğum günü, dolayısıyla varoluşunun yanısıra doğduğu gün de çok önemli. Kendisine çok teşekkür ederim, bana katkıları çok büyük, umarım öğrencisi olarak biz de ona güzel anlar yaşatabilmişizdir. Saygı ve teşekkürlerimle;
Yasemin Çiçek, bana beni öğreten insan, iyi ki doğdunuz...
STK
Bu bir ders ilkokulda kolay gelir çocuğa ve genellikle de matematiktir. Sayılar toplanır çarpılır ve işin en kolay kısımları çocuk tarafından kolayca yapılır.
Derken liseye geçilir, hani şu herkesin bahsettiği su gibi geçen yıllar... İlk gününün bile yıllarca anlatılacağı ancak yaşarken anlaşılamayacağı altın değerinde yıllar. Matematik demiştik, ilk yazılılara kadar çok güzeldir lise.
Herkes aynı puanlarla gelmiştir ve birbirlerine alışırlar. Bahsedilen ilk yazılılardan matematik gelir geçer, öğrenci ilkokul toplama işlemlerinde kullandıkları sayılardan birini görür not kağıdında, en üstte.
Yıkılır, suç atacak birilerini arar. Öğretmenine atmak istese sınıfta daha iyi alanları düşünür, kendisine atamaz çünkü çok güvenir zekasına. Derse atar suçu ve matematikten nefret eder. Bu kendine çok güvenen öğrenci nedense matematiği hiç beceremez.
Ben bu öğrencilerden Taha Kubat, bugün bulunduğum yerden baktığımda gerçekten gülüyorum kendime. Başta suç atmak için öğretmen arayan ben, bugün bildiğim her şeyi öğretmenlerime borçluyum. Bana matematik hakkında kötü olmadığımı düşündüren, en büyük güveni veren ve takip ettiği her dakikası için teşekkür etmem gereken bir öğretmenim var bugün, Yasemin Hocam...
Ben ki bu bloga asla kişisel yazı ya da bildiri yazmayan biriyim, Yasemin Hocamın hayatımı değiştirdiğini bilerek yazıyorum bugün.
Kendisinin doğum günü, dolayısıyla varoluşunun yanısıra doğduğu gün de çok önemli. Kendisine çok teşekkür ederim, bana katkıları çok büyük, umarım öğrencisi olarak biz de ona güzel anlar yaşatabilmişizdir. Saygı ve teşekkürlerimle;
Yasemin Çiçek, bana beni öğreten insan, iyi ki doğdunuz...
STK
Comments
Post a Comment