İnsan ister, insan uğraşır, insan yorulur...
Ve insan büyür en sonunda. Ne zaman geçmişine baksa, en başta yaptığı hatalar çarpar gözüne. "Ne kadar da salakmışım" der insan, sanki salaklığı azalmış gibi.
İnsan ister, insan uğraşır, insan ulaşamaz...
Ve insan ağlar en sonunda. Ne zaman ulaşamadığına şöyle bir baksa, en başta güzelliği çarpar gözüne. "Ne kadar da mükemmel" der insan, sanki karşısındakinin eksiği yokmuş gibi.
İnsan ister, insan bekler, gelmez...
Beklediğine değmiş midir peki, boşa giden yıllarının karşılığını alabilmiş midir? Hayır. "Olsun be!" der insan. Sanki geçen zaman ondan bir şeyleri eksiltmemiş gibi.
Yeri gelir ölür insan; arkasında beklediklerini, ulaşamadıklarını, uğruna yorulduklarını bırakarak. Göçtüğüne üzülür dünyadan, kaldığı süre boyunca mutlu olabilmiş gibi.
STK
Ve insan büyür en sonunda. Ne zaman geçmişine baksa, en başta yaptığı hatalar çarpar gözüne. "Ne kadar da salakmışım" der insan, sanki salaklığı azalmış gibi.
İnsan ister, insan uğraşır, insan ulaşamaz...
Ve insan ağlar en sonunda. Ne zaman ulaşamadığına şöyle bir baksa, en başta güzelliği çarpar gözüne. "Ne kadar da mükemmel" der insan, sanki karşısındakinin eksiği yokmuş gibi.
İnsan ister, insan bekler, gelmez...
Beklediğine değmiş midir peki, boşa giden yıllarının karşılığını alabilmiş midir? Hayır. "Olsun be!" der insan. Sanki geçen zaman ondan bir şeyleri eksiltmemiş gibi.
Yeri gelir ölür insan; arkasında beklediklerini, ulaşamadıklarını, uğruna yorulduklarını bırakarak. Göçtüğüne üzülür dünyadan, kaldığı süre boyunca mutlu olabilmiş gibi.
STK
Comments
Post a Comment