Karardı hava, sıkıcılığın kol gezdiği yeryüzünde uyum sağlamak uğraşında bir adam çıktı sokağa. İlk gittiği yer deniz kenarıydı, belki de başkalarının gitmeye can attığı o esintili yer adam için 5 dakikalık uzaklıktaydı. Oturdu banklardan birine, cebinden eski bir not defteri çıkarıp düşünmeye başladı. Ay'a baktı, insanlara baktı... Aklına bir şeyler gelmesi için ortalardan bir sayfa açıp karalamaya başladı. Karaladıkça şekiller belirdi kafasında, ufak bir düşünce için dakikalarca karaladı adam. Sonunda çizdiklerinden bir anlam çıkarabildi, dünyanın karmaşıklığını yazacaktı. Herkese hitap etmeye başladı defterinde, ilerde okunacağından değil belki, ama birileriyle konuşmanın en sağlıklı yolu buydu. Şu cümleyle başladı belki de saatlerini alacak yazıya; "Geldik ve gidiyoruz, umduğumuz gibi bırakmadan dünyayı, ummadığımız şekillerde kirleterek." Tıkandı adam, saatlerce yazmak istediği karışık düşüncelerinin nasıl bu kadar kısa durabildiğine en ufak bir anlam ver